![[SF][HSxJM] Flower Love ♥ 2KZq5y](https://2img.net/h/image.ohozaa.com/i/c73/2KZq5y.png)
[SF][HSxJM] Flower Love ♥
![[SF][HSxJM] Flower Love ♥ Tumblr_mhqakijfp91qzl000o1_500](https://2img.net/h/upic.me/i/27/tumblr_mhqakijfp91qzl000o1_500.jpg)
"แฮ่กๆๆ ขอโทษที่มาสาย" ร่างเล็กที่เหงื่อเต็มตัวเกาหัวน้อยๆพร้อมรอยยิ้มแหยๆส่งให้ร่างสูงที่กอดอกพิงประตูหน้าร้านอยู่
"นายมาสายอีกแล้วนะจองมิน"
...ประโยคที่จองมินได้ยินทุกเช้าวันจันทร์ถึงวันศุกร์...
"ขอโทษทีนะฮยอนซอง..ฉันตื่นสายนี่นา"
และ
...นี่ก็เป็นประโยคที่ฮยอนซองได้ยินทุกเช้าวันจันทร์ถึงวันศุกร์ด้วยเช่นกัน...
ถามว่าชินไหม? ก็ชินนะ..แต่มันก็อดพูดไม่ได้อยู่ดี
"แหนะ อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิฮยอนซองอาา~" ร่างเล็กกระตุกแขนเสื้อคนตรงหน้าน้อยๆ
พร้อมกับทำหน้าตาออดอ้อนอย่างคนสำนึกผิดสุดๆ
เห็นอย่างนี้แล้วฮยอนซองก็ต้องใจอ่อนทุกครั้ง...
ไม่ใช่ครั้งแรกที่ใจอ่อนหรอกนะ..เวลาจองมินทำผิดทีไรก็ชอบทำหน้าตาแบบนี้ตลอด
ซึ่งมันก็........น่ารัก จนต้องยอมใจอ่อนทุกที
"หืม~ พอแล้วน่าจองมิน ไปเตรียมทำงานได้แล้ว" ร่างสูงได้แต่รีบเปลี่ยนเรื่อง ขืนอยู่ต่อมีหวังร่างเล็กคงอ้อนไม่หยุดแน่
"ครับผม!" ร่างเล็กตอบรับพร้อมรอยยิ้มกว้างๆ ทำเอาร่างสูงต้องยิ้มตาม...ทุกครั้งที่เห็น
.
.
.
ดอกไม้มากมายหลากสีสันถูกจัดเรียงอย่างเป็นระเบียบ..ตกแต่งสไตล์วินเทจเหมาะกับร้านดอกไม้เป็นอย่างมาก
บรรยากาศในร้านดูผ่อนคลาย มองไปทางไหนก็เห็นดอกไม้..ทำให้คนหลายๆคนที่ชอบดอกไม้หรือจะสั่งทำดอกไม้ไปให้คนพิเศษ
จะนึกถึงร้านนี้เป็นอันดับแรกๆ...
กริ๊งกริ๊งง~
เสียงกระดิ่งหน้าร้านบ่งบอกว่ามีคนเข้ามาในร้านแล้ว..ร่างเล็กที่นั่งหาววอดๆ รีบขยี้ตาเบาๆขับไล่ความง่วง แล้วรีบสาวเท้าไปหน้าร้านทันที
"Flower Love ยินดีต้อนรับคร้าบ~" เสียงใสๆกับใบหน้าเปื้อนยิ้มสดใสทักทายลูกค้า
ทำให้คนที่เข้ามาสั่งดอกไม้ประทับใจกับครั้งแรกที่เปิดประตูเข้าร้านนี้เกือบจะทุกคน..
"ฮยอนซองอา! ลูกค้ามาแล้วนะรีบจัดดอกไม้สิ" สองเท้าเล็กรีบก้าวฉับๆไปสะกิดร่างสูงที่กำลังจัดดอกไม้อยู่อย่างรีบร้อน
แหงสิ..ถ้าไม่รีบลูกค้าก็จะรอช้าพอลูกค้าโมโห เขาก็จะไม่เข้าร้านนี้อีกแถมจะทำให้คนอื่นพาลไม่เข้าอีกด้วย
"โอเคๆรู้แล้ว มาช่วยกันจัดสิ" พอได้ยินฮยอนซองพูดจองมินก็ได้แต่รีบวิ่งตามไปหน้าร้านที่มีดอกไม้หลากหลายชนิดวางอยู่
"กุหลาบขาวช่อนึงครับ"
"ครับ รอสักครู่นะครับ"
ฮยอนซองกำลังจัดดอกไม้ด้วยสายตามุ่งมั่น เห็นแบบนี้ร่างเล็กข้างๆก็อดมองไม่ได้..
เขามักจะชอบแอบมองเวลาฮยอนซองกำลังจัดดอกไม้...มันแสดงออกถึงความรักที่ส่งมอบไปในดอกไม้แต่ละช่อจริงๆ
อิจฉา ? ใช่..อิจฉาทุกคนที่ฮยอนซองทำดอกไม้ให้คนอื่น..
เพราะดอกไม้แต่ละช่อจะใส่ความรักความละเอียดอ่อนของเขาเข้าไปด้วยเสมอ
"ทำไมนายถึงชอบจัดดอกไม้จังเลยน้า~" เห็นอย่างนี้แล้วก็อดพูดไม่ได้จริงๆเลยสิน้าจองมิน
"ก็ฉันชอบดอกไม้นี่นา ฉันเคยบอกนายตั้งหลายรอบแล้วนะ" จองมินบอกได้เลยว่าฮยอนซองพูดแบบนี้เป็นรอบที่ล้านได้แล้ว
เพราะเขาจะถามฮยอนซองทุกครั้งที่มีคนมาสั่งดอกไม้...
"นายถามบ่อยไปแล้วนะจองมินอา หืม~ นายกำลังหึงดอกไม้อยู่ใช่ไหม?" ร่างสูงที่กำลังจัดดอกไม้เงยหน้ามายกยิ้มมุมปากให้ร่างเล็กน้อยๆ
แล้วก็กลับไปสนใจกับช่อดอกไม้ตรงหน้าต่อ...แต่เขาจะรู้ไหมนะประโยคเมื่อกี้ทำให้ร่างเล็กใบหน้าร้อนผ่าวขนาดไหน...
"ใครบอกละ! ฉันกำลังหึงนายที่มาเข้าใกล้ดอกไม้ของฉันต่างหากเล่า!" ฮยอนซองได้ยินก็ได้แต่อมยิ้มน้อยๆกับประโยคที่ใครได้ยินก็คงหาว่าจองมินบ้า
หึงดอกไม้ ? ก็คิดได้นะ...รู้น่าว่าเขิน
"นี่ฮยอนซอง นายว่าเวลามีคนมาสั่งดอกไม้เนี่ยเขาจะเอาไปให้ใครหรอ?" ร่างเล็กยันตัวขึ้นนั่งบนโต๊ะที่มีดอกไม้วางเต็มไปหมด
มองฮยอนซองทำไปก็พูดไป..ถึงฮยอนซองจะไม่ได้สนใจเขาก็เถอะ เขาก็ยังคงพูดมันต่อไปส่งเสียงแจ้วๆให้ฮยอนซองได้ยินตลอดเวลา
"เขาก็ต้องเอาไปให้คนพิเศษสิ อา~ เสร็จแล้ว!" ดอกกุหลาบขาวช่อใหญ่ถูกใส่ช่อผูกริบบิ้นด้วยความสวยงาม
ฮยอนซองได้แต่อมยิ้มอย่างภูมิใจกับผลงานตัวเอง... เห็นแบบนี้จองมินก็อดแขวะไม่ได้ซะด้วยสิ
"ยิ้มอยู่นั่นแหละรู้น่าว่าทำสวย ลูกค้ารอนานแล้วนะเอามานี่!" พูดจบก็ฉกช่อกุหลาบขาวช่อใหญ่ในมือฮยอนซองไปให้ลูกค้าที่นั่งรออยู่
"คนบ้าอะไรหึงดอกไม้ จริงๆเลยนะจองมินนี่~" พอร่างเล็กลุกออกไปฮยอนซองก็ได้แต่ยิ้มขำๆ ทำเสียงล้อเลียนใส่คนที่กำลังเก็บเงินอยู่
.
.
.
.
"โห้ยวันนี้คนเยอะอ่ะ ง่วงจะตายอยู่แล้ว~" ร่างเล็กเอามือปิดปากที่กำลังหาววอดๆพลางขยี้ตาไป บิดขี้เกียจหน่อยๆ
"น่าคนเยอะก็ดีไม่ใช่ไง ? ป่ะๆปิดร้านกัน" พูดจบขายาวก็รีบเดินไปพลิกป้ายจาก 'open' เป็น 'close'
"ก็ดีอ่ะ แต่ก็อยากมีวันหยุดบ้าง ฮยอนซองอา~ พรุ่งนี้ปิดร้านแล้วไปเที่ยวกันนะ" ร่างเล็กใช้มือเรียวกอดแขนใหญ่อ้อนๆ หน้าเรียวก็คลอเคลียไปด้วย
เหมือนลูกแมวอ้อน...เจ้าของ
"นี่นายอย่าเอาหน้ามาคลอเคลียแขนฉันสิมันจั๊กจี้" ฮยอนซองพยายามดันหน้าจองมินให้ออกไปแต่ยังไง๊ยังไงเจ้าตัวก็ไม่ยอมเอาหน้าตัวเองออกไปนี่สิ
"นายต้องบอกก่อนว่าจะพาฉันไปเที่ยว ฉันถึงจะเอาหน้าออก" ได้ทีร่างเล็กก็ยิ่งเอาหน้ามาคลอเคลียร่างสูงอย่างสนุกสนาน
"จองมินหยุดก่อนสิ โอเคๆฉันจะพานายไปเที่ยว เอาหน้าออกไปได้แล้วน่า" ยังไม่ทันที่ร่างสูงจะพูดจบร่างเล็กก็รีบเอาหน้าออกทันทีพร้อมกับ..
รอยยิ้มกว้างๆ บ่งบอกถึงความดีใจสุดๆ ! และเสียงตะโกน...
"เย้!!!! ฮยอนซองน่ารักที่สุดเลย~" จองมินโผเข้ากอดฮยอนซองด้วยความดีใจ..เรียกรอยยิ้มเขินๆของคนในอ้อมกอดได้เป็นอย่างดี
เสียอย่างเดียว... จองมินไม่เห็น
"แล้วจะไปไหน หืม?" ร่างสูงเลิกคิ้วเล็กน้อย ส่งผลให้ร่างเล็กปล่อยมือที่กำลังกอดร่างสูงอยู่..ได้แต่ยิ้มน้อยๆแล้วส่ายหัว
"ไปไหนดีล่ะ?" ร่างเล็กขมวดคิ้วเหมือนกำลังใช้ความคิดอย่างหนัก สักพักเสียงดีดมือของร่างสูงดังขึ้นทำให้ร่างเล็กหลุดจากภวังค์...
"คิดออกแล้ว..ไว้พรุ่งนี้พาไปนะ กลับบ้านกันดีกว่าดึกแล้ว"
มือใหญ่จับมือเล็กไว้หลวมๆ แล้วพากันเดินออกไปขึ้นรถ...ประโยคเมื่อครู่สร้างความข้องใจให้กับร่างเล็กไม่น้อย
แต่พอเขาถามไปฮยอนซองก็ไม่ตอบอะไรเอาแต่ยิ้ม...ให้ตายเถอะชิมฮยอนซองนี่นะ!
"จะนอนยัง?" พอกลับถึงคอนโดจองมินก็ล้มตัวลงนอนบนโซฟา หลับตาไปปากก็ขยับไปมาถามฮยอนซอง... ถึงจองมินจะพูดเสียงเบาแต่ฮยอนซองก็ยังได้ยิน
วันนี้จองมินขอมานอนที่คอนโดของฮยอนซองเพราะยังไงพรุ่งนี้ก็ต้องไปเที่ยวด้วยกันอยู่ดีแถมไม่ต้องไปทำงานด้วย...ร่างเล็กจึงดูมีความสุขสุดๆ
"ยังหรอก นายน่ะไปนอนได้แล้วอย่าหลับบนโซฟาละไปอาบน้ำนอนไป" ฮยอนซองดึงขาจองมินให้ลุกขึ้นแต่...ร่างเล็กก็ยังนอนอยู่ที่เดิมไม่ได้สนใจเลย
"นายไปอาบน้ำก่อนไป อาบเสร็จมาปลุกด้วยนะ งืมงืม~" จองมินใกล้หลับเต็มที่มือไม้ก็โบกไล่ให้ร่างสูงที่ดึงขาเขาอยู่ลุกไปอาบน้ำก่อน
"โอเคๆ นายนี่ดื้อจริงๆ" ก่อนไปร่างสูงก็ดึงขาร่างเล็กเชิงแกล้งไปหนึ่งทีแล้วรีบวิ่งตัวปลิวเข้าห้องน้ำไปป~
เข็มนาฬิกาชี้ไปที่เลขสิบบ่งบอกเวลาสี่ทุ่มกว่าๆ ... จองมินยังไม่ตื่น ?
ฮยอนซองหลังจากอาบน้ำอาบท่าเรียบร้อยพอออกมาจากห้องน้ำก็เห็นร่างเล็กบนโซฟาหลับตาพริ้มเหมือนเด็กน้อย
เห็นแบบนี้แล้วก็ ...ไม่อยากปลุก...
ร่างสูงนั่งลงบนโซฟาที่มีร่างเล็กกำลังหลับปุ๋ยอยู่ ..ไม่ว่าเวลาหลับหรือตอนตื่นจองมินก็ยังคงน่ารักเสมอ
แต่..เวลาตื่นอาจจะพูดมากไปหน่อยตามแบบฉบับจองมินสินะ
"จองมิน.." ร่างสูงเอ่ยชื่ออย่างแผ่วเบา.. มือแกร่งปัดปอยผมที่ลงมาปรกใบหน้าหวานให้มันไม่เกะกะตา จองมินหลับสนิทเลย..
"ฮยอนซองอา!" ร่างสูงรีบยันตัวกลับมายืนปกติ เสียงจองมินดังขึ้นแสดงว่าจองมินยังไม่หลับ...
"ฮยอนซองบ้านายไม่เคยทำดอกไม้ให้ฉันเลยนะ~" จองมินยังคงหลับสนิท..มีเพียงปากขมุบขมิบเรียกชื่อฮยอนซองพร้อมกับประโยคตัดพ้อ
จองมินละเมอ... จองมินละเมออยากได้ดอกไม้ อยากให้ฮยอนซองทำดอกไม้ให้จองมิน....
"อยากได้ขนาดนั้นเลยเหรอเราน่ะ หืม?" มันเป็นประโยคคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ..เพราะเขารู้คำตอบอยู่แล้วว่า 'ใช่'
ร่างสูงหายเข้าไปในห้องนอนก่อนจะออกมาพร้อมกับผ้าห่มผืนหนา ...มาคลุมตัวให้จองมินก่อนจะเดินเข้าห้องทำงานไปทำอะไร .. บางอย่าง ...
ในห้องทำงานร่างสูงดูหมกหมุ่นอยู่กับกองดอกไม้ตรงหน้า นั่งจับๆวางๆ ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
ริบบิ้นสีขาวถูกมัดให้ดอกไม้จับเป็นช่ออย่างสวยงาม ... รอยยิ้มอย่างพอใจปรากฎเด่นชัดบนใบหน้าหล่อ ...
"อื้อ~ เช้าแล้วหรอ" คนถูกรังแกร้องอื้ออึงในลำคอ ดึงมือคนตัวสูงที่กำลังแกล้งเขาอย่างมีความสุขออกก่อนจะฟาดเข้าไปเต็มแรง
"มาดีดหัวฉันทำไม! คนจะนอนนะ" จองมินตะโกนทั้งๆที่ยังนอนอยู่
"นายไม่อยากไปเที่ยวแล้วสินะ โอเคงั้นนอนต่อไปเถอะ" ฮยอนซองกำลังแกล้งเล่นละคร..
"อ่าาฉันลืมม~ อยากไปสิตื่นแล้วๆรอแปปนึงนะ" ร่างเล็กรีบวิ่งเข้าห้องน้ำในทันที เพียงเวลาไม่กี่นาทีก็ออกมาพร้อมชุดลำลองสบายๆ
.
.
.
.
พระอาทิตย์กำลังลับหายไปท่ามกลางน้ำทะเล แสงของดวงอาทิตย์ที่ลอยอยู่บนผิวน้ำมันช่างน่าหลงใหลเสียจริง...
เหมือนกับคนที่นั่งอยู่ข้างๆ...ตอนนี้
หลงใหลจนไม่รู้จะหลงยังไงแล้ว
"นี่ฮยอนซอง! นั่งมองพระอาทิตย์ตกดินแบบนี้สวยจังเลยเนอะ" ร่างเล็กระบายยิ้มออกมาบนใบหน้าที่แสนจะมีความสุข
อ่า....ฮยอนซองหายไปไหนแล้วนะ
จองมินยันตัวขึ้นบนพื้นทรายละเอียด เมื่อกี้ฮยอนซองยังนั่งอยู่ข้างๆเขาอยู่เลยนี่นา..หายไปไหนแล้ว
พระอาทิตย์ตกดินไปแล้ว ท้องฟ้าเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นสีดำ ดวงดาวบนฟ้าระยิบระยับเต็มไปหมด
สวยจริงๆเลย ! ถ้าฮยอนซองอยู่ข้างๆมันจะสวยกว่านี้อีกนะ ฮยอนซองหายไปไหนเนี่ยย!
สองท้าวเล็กกำลังก้าวเดินไปตามแสงเทียนไขเล็กๆที่ประดับอยู่บนพื้นทรายเป็นทางเดิน
เดินไปเรื่อยๆ ด้วยเสียงหัวใจที่เต้นรัว.... ฮยอนซองคิดจะทำอะไรอีกรึเปล่าเนี่ย อ่าจริงๆเลยนะ
"ฮยอนซองอาา นายอยู่ไหนเนี่ยออกมาได้แล้วนะ!" จองมินตะโกนเรียกร่างสูง
เดินมาจนสุดทางเดิน ไม่มีแสดงเทียนแล้ว...มีเพียงแต่ผ้าขาวที่ทำเป็นซุ้มอยู่ตรงหน้า....
ดอกไม้ที่ถูกประดับตกแต่งอย่างสวยงาม เข้ากับบรรยากาศทะเลยามเย็นแบบนี้สุดๆเลย
"อ่ะ" ร่างเล็กร้องเมื่อสายตาดันไปสะดุดกับช่อดอกไม้ในซุ้มดอกไม้ตรงหน้า
ดอกไม้สีขาวถูกจัดเป็นช่อใหญ่อย่างสวยงาม ดูบริสุทธิ์สะอาดตา.....
ริบบิ้นอันใหญ่ถูกผูกรอบช่อดอกไม้อย่างสวยงาม
ช่อดอกไม้นี้ของใครกันนะ ?
ไม่เคยจะเห็นคนมาสั่งที่ร้านและก็ไม่เคยเห็นฮยอนซองทำด้วย
เอ๊ะ! นั่นมันการ์ดนี่นา...... มือเรียวหยิบการ์ดรูปหัวใจข้างๆช่อดอกไม้ขนาดใหญ่นั้นขึ้นมาถือวิสาสะเปิดอ่านอย่างช่วยไม่ได้
' เลิกหึงดอกไม้ได้แล้วนะนายน่ะ! เจ้าของของมันก็อยู่ตรงหน้านี่ไง....
ดอกไม้ช่อนี้อาจจะไม่สวยที่สุดสำหรับใคร...แต่มันเป็นช่อดอกไม้ที่ฉันตั้งใจจะทำที่สุด
มันไม่ใช่ดอกไม้ธรรมดาซะด้วยนะ....มันเป็นดอกไม้ที่มีแต่ความรักที่ฉันมอบให้นายไงละ!
ชิม ฮยอนซอง '
"นายน่ะมันบ้าที่สุดเลยนะชิมฮยอนซอง!!!" ร่างเล็กตะโกนออกมาหลังจากอ่านข้อความในการ์ดใบนั้นจบ...
เขิน เขินจะตายอยู่แล้ววว!!!!
"บ้าแล้วรักมั้ยล่ะ ?" เสียงของคนที่ถูกว่าก็ดังขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้....
"รักจนจะบ้าอยู่แล้วเนี่ย!!!!" จองมินตะโกนออกมาด้วยความเขินอาย
ร่างเล็กกระโดดใส่อ้อมกอดของคนตรงหน้าอย่างไม่รีรอ
รักจนจะบ้าอยู่แล้วเนี่ย....ชิมฮยอนซองคนบ้า
The End ♥
แก้ไขล่าสุดโดย hongifts เมื่อ Fri Jun 07, 2013 8:22 pm, ทั้งหมด 1 ครั้ง
