[SF][PG] : Our promise

Note: เป็นอีกปีที่ได้แต่งฟิคในวันหยุดที่เหมือนไม่ได้หยุดอย่างนี้ ฟิคเรื่องนี้อาจจะเรียกได้ว่าเป็นฟิควันคริสต์มาสภาคต่อของเรื่องที่เคยแต่งไว้เมื่อปีที่แล้ว แต่ถึงจะบอกว่าต่อกันแต่ไม่จำเป็นต้องอ่านเรื่องก่อนหน้าก็น่าจะเข้าใจเรื่องนี้ได้..ล่ะมั้ง ฮาา

Warning: นี่เป็นฟิคแต่งแก้เครียด..ถ้าชิน เอ๊ย ทำใจได้แล้วก็เชิญทุกท่านทัศนา เหตุผลอย่าไปหา สาระไม่ค่อยมี ที่ต้องทำก็แค่ทนอ่านไปจนจบ อาจพบสำนวนประหลาดเพราะร้างไปนานอยู่ และสุดท้ายโปรดอย่าใช้วิจารณญาณในการรับชม(?)เช่นเคยนะขอรับ !!


























     ♪♫~ ♬~~ ♫  ♪

     วันนี้เป็นวันคริสต์มาสอีฟที่โรงเรียนจะเปิดเรียนเป็นวันสุดท้ายของทุกปี เพื่อให้นักเรียนได้มีวันหยุดไปถึงวันขึ้นปีใหม่ จึงไม่น่าแปลกอะไรที่ทันทีที่กริ่งบอกเวลาเลิกเรียนดัง นักเรียนในห้องก็พุ่งออกไปนอกห้องเรียนพร้อมกันโดยไม่ต้องนัดหมาย ถ้าหากว่าปีนออกไปทางหน้าต่างได้ก็คงจะทำไปแล้วเป็นแน่

     แต่ในบรรยากาศเทศกาลแห่งความสุขและการเฉลิมฉลองเช่นนี้ก็ยังมีคนที่ไม่ได้รื่นเริงไปกับเทศกาลด้วยเลย เด็กผู้ชายตัวเล็กคนหนึ่งยังคงนั่งนิ่งอยู่ที่โต๊ะเรียนริมหน้าต่างหลังห้อง ป.1/6 ไม่มีเหตุผลอะไรที่เขาต้องรีบกลับบ้านในเมื่อไม่เคยมีปีไหนที่เขาจะได้ฉลองกับคนในครอบครัวที่ทำงานจนแทบจะไม่มีเวลาพบหน้ากัน

     กับคนที่เคยบังคับให้สัญญาไว้ก็ทิ้งเขาไปอีกคนแล้ว

     บางที..

     "พี่จองมินนี่" เสียงคุ้นๆ ที่ไม่ค่อยอยากจะคุ้นด้วยเท่าไหร่เรียกให้เจ้าของชื่อหลุดจากห้วงความคิดของตัวเอง

     เมื่อหันไปมองก็เป็นอย่างที่คิด เด็กประหลาดที่พักนี้ชอบแวะเวียนมาเกาะขอบหน้าต่างและถามคำถามแปลกๆ สัญลักษณ์ดอกลิลลี่ที่ปกเสื้อบอกให้รู้ว่าเด็กคนนี้เรียนอยู่ห้องเดียวกับเขาตอนที่เรียนอยู่ชั้นอนุบาลสาม

     บางทีเขาก็คิดนะว่าเด็กประหลาดนี่น่ารำคาญ ก็ไม่แน่ว่าที่พี่ฮยอนซองหายไปจะเป็นเพราะรำคาญที่เขามาคอยมากวนอยู่ทุกวันเหมือนกันก็ได้

     "คือกวังมินมีเรื่องจะปรึกษา"

     "อือ ว่ามาสิ"

     "แต่พี่ต้องสัญญามาก่อนว่าใครถามก็ต้องบอกว่าเป็นความลับ" กวังมินว่าพลางชูนิ้วก้อยมาตรงหน้า

     "ห๊ะ? ใครจะมาถาม?" จองมินถามอย่างงุนงง นับวันเด็กนี่ก็ชักจะประหลาดขึ้นทุกที

     "นะฮะ สัญญากับกวังมินนะ"

     "อือๆ เข้าใจแล้ว" จองมินพยักหน้าแล้วยื่นนิ้วก้อยให้เกี่ยวเพื่อตัดรำคาญ

     "กวังมินอยากให้ของขวัญคุณซานต้าล่ะ" กวังมินหันซ้ายหันขวาแล้วยืดตัวมากระซิบกระซาบอย่างกับกำลังบอกความลับสำคัญระดับโลก "จะทำยังไงดีล่ะฮะ?"

     จองมินได้ยินแล้วก็นิ่งไปหลายอึดใจ

     เด็กหนอเด็ก ซานตาครอสมีอยู่จริงที่ไหนล่ะ แต่ถ้าเป็นซานต้าของเขาก็คงต้อง.. "ตะครุบไว้ก่อนแล้วค่อยให้ล่ะมั้ง"

     "ฮะ?"

     "ก็..เอ่อ ลองวางไว้ข้างๆ ถุงเท้าที่ปลายเตียงสิ"

     "แล้วถ้าคุณซานต้าคิดว่ากวังมินได้ของขวัญแล้วจะทำยังไงล่ะฮะ?"

     "งั้นก็เขียนไว้สิว่าให้คุณซานต้า"

     "แล้วถ้าคุณซานต้าไม่รู้ว่าเป็นของขวัญที่กวังมินจะให้คุณซานต้าแล้วจะทำยังไงล่ะฮะ?"

     จองมินกลอกตา พูดอย่างนี้ก็รู้อยู่แล้วน่ะสิว่าคุณซานต้าเป็นใคร ไม่อยู่รอให้กับมือเลยล่ะ ก็อยากจะตอบอย่างนั้นอยู่แต่ก็เกรงว่าจะโดนเด็กนี่เป่าปี่ใส่ งั้นตอบแบบรักษาน้ำใจหน่อยก็แล้วกัน

     "งั้นก็เขียนการ์ดแปะไว้ให้คุณซานต้าอ่านไปเลยสิว่าตั้งใจจะให้คุณซานต้า" ว่าจบแล้วก็ยกมือดีดหน้าผากดังป๊อกจนเจ้าหนูจำไมยู่หน้าด้วยความเจ็บ

     "โอ้ จริงด้วยสิฮะ" มือเล็กถูหน้าผากป้อยๆ แต่ริมฝีปากน้อยๆ กลับคลี่ออกมาเป็นรอยยิ้มกว้าง "พี่จองมินนี่ฉลาดจัง"

     จองมินโคลงหัว นั่นเป็นคำชมที่เขาควรจะดีใจรึเปล่า..?

     "ขอบคุณฮะ กวังมินไปก่อนนะ"

     ไม่ทันล่ำลาให้เรียบร้อย ร่างน้อยก็วิ่งทั่กๆ ออกไปแล้วแต่ยังไม่วายหันหลังมาโบกไม้โบกมือตะโกนทิ้งท้ายอีกว่า "พี่จองมินนี่ เมอร์รี่คริสต์มาสครับ!"

     จองมินพ่นลมหายใจออกมาเบาๆ เขานั่งขีดเขียนอะไรไปเรื่อยเปื่อยพักใหญ่แล้วค่อยเริ่มลุกขึ้นเก็บของเตรียมกลับบ้าน

     "ขอโทษนะครับ"

     เสียงคุ้นๆ ทำให้จองมินชะงัก เมื่อหันไปมองตามเสียงก็พบกับเด็กที่เพิ่งขอตัวกลับไปมายืนอยู่ที่นอกหน้าต่างอีกครั้ง "อ้าว กวังมิน มีอะไรอีกรึเปล่า?"

     "สวัสดีครับ"

     จองมินเลิกคิ้วอย่างแปลกใจเมื่อเอ่ยทักไปแล้วได้รับก้มหัวทักทายอย่างสุภาพกลับมา ทำไมจู่ๆ ก็มีมารยาทขึ้นมาผิดหูผิดตา "อือ สวัสดี"

     "ผมชื่อยองมินครับ" เด็กตรงหน้าแนะนำตัว "เป็นพี่ชายฝาแฝดของกวังมิน"

     "หา..?" จองมินอ้าปากค้าง ก็ถึงว่าบรรยากาศรอบตัวถึงได้แตกต่างกันลิบลับ สำหรับเขาแล้วเรียกได้ว่าเด็กทั้งสองคนเหมือนกันตั้งแต่หัวจรดเท้า แต่ถ้าไม่นับหน้าตากับเสื้อผ้าที่ใส่แล้วก็เป็นฝาแฝดที่ไม่เหมือนกันเอาซะเลยนะ

     "ผมขอถามได้มั้ยครับว่าเมื่อกี้กวังมินมาคุยอะไรกับพี่?"

     "..." เด็กประหลาดเบอร์สองทำให้จองมินนิ่งไปอีกหลายอึดใจก่อนจะตั้งสติกลับมาได้ "ความลับ"

     "ครับ?"

     "กวังมินบอกว่าถ้าใครถามก็ให้ตอบว่าความลับน่ะ"

     แปลกที่ตอบไปอย่างนั้นแล้วยองมินก็ขอตัวกลับไปโดยที่ไม่ถามอะไรต่อ จองมินเดินเอื่อยๆ ไปยังประตูหน้าโรงเรียนแล้วก็ต้องชะงักด้วยความประหลาดใจเป็นครั้งที่สาม คริสต์มาสปีนี้จะมีแต่เรื่องให้ประหลาดใจอย่างนั้นหรือ

     คนที่หายหน้าไปเกือบปียืนอยู่ริมถนนฝั่งตรงข้ามโรงเรียน กำลังเปิดกระเป๋าสะพายแล้วหยิบกล่องของขวัญยื่นให้เด็กผู้ชายตัวพอๆ กัน เขาไม่ใช่คนที่พี่ฮยอนซองจะให้ของขวัญอีกแล้วสินะ

     แต่กะพริบตาอีกทีที่ฝั่งตรงข้ามก็ไม่มีใครแล้ว

     หรือว่าเขาจะคิดไปเอง

     "คุณหนูครับ กลับบ้านกันเถอะครับ"

     จองมินเดินไปขึ้นรถตามแรงดึงที่ข้อศอก นั่งนิ่งไปจนกระทั่งรถยนต์คันใหญ่จอดสนิทหน้าบ้านหลังใหญ่ที่ไม่มีใครรออยู่













Fin.

ขออ่านด้วยคนค่ะ

เป็นภาคต่อที่น่ารักมากค่ะ
คิดถึงตอนกวังร้องไห้เพราะมินวูเลย
ปีก่อนพี่ยองเป็นซานต้าใจดีคนเดียว
ปีนี้เด็กน้อยกวังมินอยากตอบแทนคุณซานต้า
น่ารักมากมายเลยค่ะ
คุณหนูจองยังไม่ลดละจากการติดเค้กของพี่ๆฝั่งประถม
แต่ไม่มีคนที่ซื้อให้กินอย่างฮยอนซอง ขนมเค้กเลยไม่อร่อยไปเลย พอฮยอนซองกลับมาเท่านั้นแหละ โลกของคุณหนูจองสดใสขึ้นมาเลย ส่วนดงฮยอนคงต้องรับมือกับเด็กซนอย่างมินูต่อไปเรืือยๆแน่ อย่างน้อยๆก็15ปีแน่ๆค่ะดงฮยอน ฮี่ๆ
น่ารักมากจิงๆค่ะ อ่านเพลินมาก อยากให้มีภาคต่อทุกๆปีเลย เชียร์จิงๆนะคะ แฮะๆ ขอบคุณที่แต่งมาให้อ่านค่ะ
Merry Christmas&Happy New Years 2015 ค่ะ

อ่านก่อนนะคะ

---------------------------

แฝดโจช่างน่ารักอะไรอย่างนี้ อยากจับฟัด พฮืออออ
มินอูก็ช่างพูดช่างจาเหมือนเดิม
ตลกตรงฮยอนซองต้องเรียนซ้ำป.1 อีกปีนี่แหละ 55555

ุภาคต่อๆ ภาคนี้ขอซองจองซินะ

ต่อ ๆ ๆ ๆ อยากรู้ ๆ ๆ ชอบจังบอยวัยเด็ก อิ อิ

งื้อออ แฝดน่ารัก

มีภาคต่อด้วย บอยวัยละอ่อนนี่ก็น่ารักดีแฮะ อยากรู้จังกวังมินจะให้อะไรคุณซานต้านะ
...................................................

น่ารักอ่าาา ทุกคู่เลย มินวูนี่นับวันยิ่งแสบขึ้นนะพีดงเตรียมรับมือเด็กซนได้เลย จะกรี๊ดดตายตอนยองงมินอุ้มน้องลงนี่แหละ ส่อแววแต่เด็กน้าาปรี้ยองงง ฝาแฝดน่ารักอ่ะ กวังก็รู้นี่ว่าพี่ยองเป็นซานต้า ฟินมาก กวังมินซานต้าน้อยของยองมิน งือออ อยากฟัดแก้มน้องกวังจริงๆ #แย่งซีนพี่ยองแปป
ปล.น่าจะมีเวอชั่นตอนโตด้วยนะไรท์ จัดไปๆ คิคิ

อ่านก่อนนะคะ

แปะก่อนน้าาาาา


==================================


แง~~~~~

มันน่ารักอ่ะ ไม่รู้จะน่ารักยังไงแล้ว
จริงๆทุกคู่น่ารักหมด แต่ด้วยความที่เป็นแม่ยกแฝด ก็ลำเอียงกับฝาแฝดเยอะหน่อย

น้องกวังมาถามพี่จองด้วยอะว่าจะให้ของขวัญซานต้ายังไง โงยยยย
น่ารักเวอร์ มีสั่งให้บอกคน(ที่จะมา)ถามว่า "เป็นความลับ" ด้วย
จองมินน่าสงสารต้องมารับมือเด็กประหลาดถึงสองคน

แล้วตอนยองเจอกล่องของขวัญกับข้อความนี่จะตาย
ข้อความคนน้องน่ารักเวอร์
กวังมินเวอร์อนุบาลไมน่ารักงี้ อยากอุ้ม 555

แล้วพี่ชายแก่แดดก็แอบจุ๊บเหม่งน้องไปหนึ่งทีในตอนที่ห่มผ้าให้

ตอนจัดต้นคริสต์มาสก็น่ารักมากกกก
ฝาแฝดมีน้องชายแล้วด้วย 
เป็นครอบครัวสุขสันต์สุดๆ

ตอนยองคว้าน้องไว้แล้วดุ แต่อีกคนกลับหัวเราะนี่มันน่าหยิกแก้มจริงๆ
 "มียองอยู่ตรงนี้ก็ไม่ต้องกลัวอะไรแล้วนี่นา"
พูดแบบนี้ได้ยังไง โหยยยยย ถ้าฟิคไม่อนุบาลเอ็งเตรียมกลัวโดนขย้ำได้เลยน้องกวัง #เสื่อมเลย 55


ชอบที่กวังเรียกยองมินว่า ยอง สั้นๆอะ 
อะไรที่เป็นแฝดแพ้หมด

มันน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

แต่อินโทรก็น่ารักแล้ว -///-

โอยยยย น่ารักมากกกกกกกก พูดเลยว่า 'น่ารักมากกกกกกกกกกกกก' เจอประโยคสุดท้ายของน้องกวัง เข้าไปนี้ ถึงกับกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง เด็กพวกนี้นี่น่ารักน่าชังเกินไปแล้ววว TT หนูมีนูแสบใช่แล้วแบบนี้พี่ดงฮยอนคงปวดหัวไปอีกยาวค่ะ ส่วนหนูจองก็ได้เจอกับพี่ฮยอนซองแล้ว ฮรืออออ TT น่ารัก♥ เป็นฟิคที่น่ารักมากๆเลยค่ะ แต่ละคนนี้น่ารักน่าหยิกไม่แพ้กันเลย ขอบคุณสำหรับฟิคน่ารักๆ แบบนี้นะคะ ปล.เราเม้นในมือถือเลยอีดิทเม้นเก้าไม่ได้ ขออนุญาติเม้นใหม่นะคะ ^^

อ่านก่อนคะ เดะคอมเม้น งิงิ

จะเม้นส่วนไหนดี ทำไมน่ารักงี้คะ อ่านแล้วยิ้มแก้มแตก คืออ่านภาคแรกมาก่อนแล้ว และมาอ่านภาคต่อตอนที่ขึ้ยประถมได้เห็นความน่ารักที่แอบโตขึ้นหน่อยๆ
คู่ของซองจองมาน่ารัก ซึ้งๆ เพราะซองหายไปนาน ทำให้คนรอใจหายและน้อยใจ สุดท้ายก็กลับมา
คู่ดงวูน่ารักเข้าไปใหญ่ หนูมินวูยังซนเหมือนเดิม และยังพูดถึงน้องกวังได้น่ารักน่าหยิกมากคะ พี่ดงฮยอนอบอุ่น อ่อนโยนไม่ผันแปล
สุดท้ายยองกวัง นี่ทำให้ยิ้มจนสุขใจเลย น้องกวังที่แสนน่ารักตอบแทนความใจดีด้วยการทุบปุกออมสินเพื่อหมีพูห์ของพี่ชาย แถมยังน่ารักระดับล้านเลเวลเมื่อขอให้คุณแม่จับมือเขียนการ์ด โดยมีประโยคน่ารักๆ อย่าง คุณซานต้าของกวังมิน มันน่ารักจนอยากจับหอมแก้มเลย แถมตอนสุดท้ายยังอ้อนพี่ด้วยคำน่ารัก อีก "มียองอยู่ตรงนี้ก็ไม่ต้องกลัวอะไรแล้วนี่นา" โอยยยยยย คลั่งค่ะ บอกเลย มันน่ารักเกินทนจริงๆ
ส่วนแฝดพี่คงดีใจที่ได้ของขวัญจากคุณซานต้าตัวน้อยคนใหม่ อุ่นตอนที่แฝดพี่จูบหน้าผากแล้วบอกเมอรรี่คริสมาสต์ คือพี่ยองอบอุ่นอ่อนโยน คือแพ้ราบคาบคะ

เม้นบ้าคลั่งมาเยอะเลย แถมอ่านช้าด้วย แต่ก็ขอบคุณที่จ้ดฟิคอุ่นๆ สวยๆให้อ่านน่ะคะ
สุดท้าย สวัสดีปีใหม่ 2015 ค่ะ !!!

อ่านนะคะ




โอ้ะะะะ 1 ปีแล้วเหรอเนี่ยยย

เร็วมากกกก รู้สึกเหมือนเพิ่งอ่านพาร์ทแรกไปเอง

ขอบคุณที่มาต่อนะคะ เด็กๆในเวอร์ชั่นโตขึ้นมาอีกปีน่ารักมากกกก

น่าเอ็นดูเชียววว

อ่านหน่อย
..................................

น้องกวังนี่เก่งนะ รู้ล่วงหน้าด้วยว่าจะมีคนมาถามจองมิน 555

ชอบตอนยองเจอกล่องของขวัญแล้วนึกว่ามีคนตัดหน้ามาให้ของขวัญกวังจนต้องรีบไปดูนี่แบบ น่ารักอ่ะ มีแอบหวงน้องด้วย
ส่วนน้องกวังนี่เขียนการ์ดถึงคุณซานต้าได้แบบ น่ารักมากกกกกก
เห็นแล้วอิจฉาซานต้ายองลึกๆ

ว่าแต่เรื่องนี้น้องยังเป็นเด็กน้อยอยู่เลย ไหนพี่แก่แดดแก่ลม มีแอบจุ๊บน้องด้วย
โอ๊ยยยยยยยย แม่ยกกรี๊ดค่ะ มันเริ่ดมาก!

สุดท้าย ประโยคน้องกวังนี่ทำกรี๊ดแทบลืมโลก
"มียองอยู่ตรงนี้ก็ไม่ต้องกลัวอะไรแล้วนี่นา"
โถ่ พ่อนางเอกน้อยของพี่ พูดแบบนี้ พี่ยองจะไปไหนรอด หุหุ

ขอบคุณไรท์เตอร์สำหรับฟิคมุ๊งมิ๊ง เด็กๆใสมาก อ่านแล้วรู้สึกเหมือนได้รับการชำระล้างปาบ 555

อ่านน้า
---------------
น่าร้ากกกกก น่ารักหมดเลย ซองจองดงวูยองกวัง น่ารักมากจนอยากจะร้องไห้(?) ยองกวังวูเวอร์ชั่นอนุบาลเป็นอะไรที่ฟรุ้งฟริ้งมาก ชอบบ♡

ซองกับจองก็น่ารัก จองมินหน้าบูดเพราะเข้าใจผิดคิดว่าซองให้ของขวัญคนอื่นไปแล้วนี่เอง 555 ซองแขนขาหักจนเรียนไม่ทันต้องย้อนกลับมาเรียนป.1ใหม่เลย งั้นก็แปลว่าอยู่ห้องเดียวกันกับจองมินสิ ดีอ่า อยู่ห้องเดียวกันกับคนที่ชอบ อิจ 5555555

ดงวูอันนี้ก็น่ารัก พี่ดงดูเป็นพี่ชายที่แสนดีไปเลยพอได้อยู่กับมินวู หรือเพราะวูดื้อพี่ดงเลยต้องเป็นแบบนี้ พี่ชายที่แสนดี~~~ อิจฉาอเกนนนน

แฝดนี่ที่สุดของความน่ารัก ซานต้าฝาแฝดดด ก็จริงของจองมิน ถ้ารู้ว่าซานต้าคือใครทำไมไม่ให้กับมือเลย? หรือเขินเลยไม่กล้าให้5555 แอฮาตอนที่ยองเห็นของขวัญที่กวังจะให้ซานต้าแล้วคิดว่ามีคนให้ตัดหน้า ใครจะเป็นคนมาให้ของขวัญกวัง ถ้าไม่ใช่ยอง-.,- น่ารักมากอ่ะ แฝดน่ารักจริงๆ นี่คิดภาพตามตอนยองอุ้มตุ๊กตา กวังใส่ชุดปิกาจูแล้วก็ยิ่งน่ารัก แพ้แฝดเวอร์ชั่นอนุบาลล ชอบที่ตกแต่งต้นคริสต์มาสด้วย ตอนที่กวังจะติดดาวแล้วตกเก้าอี้ ยองมารับกวังนี่ไม่หนักหรอ?? 555555 เป็นเด็กอนุบาลทั้งคู่ แต่ทำไมรู้สึกเหมือนกวังเป็นเด็กคนเดียวแล้วยองมินอยู่มัธยม 5555555555
ปล.ใช้ทรัพยากรคำว่าน่ารักเปลืองไปหน่อย แต่มันน่ารักจริงๆนะคะT////T

กลับไปหาพาร์ทแรกด่วน 555555

น่ารักทุกคู่เลยค่ะ กวังหนูน่าเอ็นดูมากลูก555555

แอบสงสารดงฮยอนเจอความแสลสันของน้องเข้าไป555555555

แปะก่อนน

โอ๊ยยย ทำไมน่ารักมุ้งมิ้ง ลี่ผิงจะไม่ทนนนน -///-
แต่งออกมาได้น่ารักมากๆเลยค่ะ บรรยากาศความสุขอบอวลตลอดทั้งเรื่องเลย

อ่านก่อนค่าาา

น่ารักมุ้งมิ้งใสๆมากอ่ะ ทั้งเฮียหมวย
แฝดและดงวู
น้องมินวูจองตัวพี่ดงเชียว
น่ารักกกกก
แต่ตอนเด็กน่ารักจังงงงเป็น
โมเม้นน่ารักๆ