![[OS][PG] Chirstmas’s Cake [YM x KM] 2KZq5y](https://2img.net/h/image.ohozaa.com/i/c73/2KZq5y.png)
Title : Chirstmas’s Cake
Author : S K – S a K U
Couple : Jo Twins - Youngmin x Kwangmin [Boyfriend]
Rating : PG-17
Genre : A/U
Author’s note : พลอตชั่ววูบมาแบบสั้นๆ ฟินหรือเปล่าไม่แน่ใจ //งานยาวเขียนแล้วคงไม่จบ เวลามีจำกัดค่ะ T T
![[OS][PG] Chirstmas’s Cake [YM x KM] 1188553993](https://2img.net/h/uc.exteenblog.com/sk-chan/images/line/1188553993.gif)
นาฬิกาเรือนใหญ่ที่ตระหง่านอยู่กลางตึกของมหาวิทยาลัยบอกเวลาบ่ายคล้อย เด็กหนุ่มร่างสูงโปร่งในเสื้อไหมพรมตัวอุ่นคลุมทับด้วยโค้ทยาวยืนพิงผนังพร้อมกระเป๋าเป้พาดไหล่ มือข้างถนัดกดโทรศัพท์ไปมาก่อนจะยกขึ้นแนบหู
“กวัง เลิกเรียนหรือยัง ฉันรออยู่หน้าตึกนะ” เสียงทุ้มกล่าวถามเมื่อได้ยินว่าปลายสายกดรับแล้ว
“นายกลับก่อนเลย วันนี้ชั้นมีนัดกับพี่ฮยอนซองอะ”
“นัดอะไร เมื่อวานก็ไปด้วยกันมาแล้วนี่” เจ้าของร่างสูงโปร่งว่าพลางขมวดคิ้วเป็นปม
“โทษทีนะ แล้วเจอกันที่บ้าน นายกินข้าวก่อนเลยก็ได้ ชั้นอาจกลับดึกกว่าเมื่อวาน”
หากคำตอบที่ได้รับกลับไม่กระจ่างชัดแถมสัญญาณโทรศัพท์ยังถูกตัดไป เหมือนกับหนังที่ฉายวนซ้ำเพียงฉากเก่า เป็นเวลากว่าสัปดาห์แล้วที่โจยองมินได้ยินชื่อของรุ่นพี่หน้าหมีจากปากของน้องชายฝาแฝดด้วยความรู้สึกไม่พอใจเท่าไรนัก เขารู้ว่าชิมฮยอนซองเป็นรุ่นพี่ในคณะที่เรียนคนละสาขากับกวังมิน แต่ไม่รู้ลมอะไรเกิดหอบให้สองคนนี้สนิทกันขึ้นมาจนถึงขั้นที่ว่าต้องมีนัดกันทุกวัน
“โธ่เว้ย ไอ้พี่ฮยอนซองนั่นมันมีดีอะไรนักหนาวะ” ถึงจะหงุดหงิดจนแทบจะลืมสภาพอากาศที่หนาวเย็นติดลบรอบกายแต่ยองมินก็ทำได้แค่เพียงสบถออกมาเพื่อระบายเท่านั้น
.
.
วันเวลาเคลื่อนผ่านไปจนถึงเทศกาลเฉลิมฉลองปลายปีอย่างคริสต์มาส ซึ่งกว่าสัปดาห์ก่อนหน้านั้นยองมินแทบจะไม่ได้เจอน้องชายเลยสักวัน เพราะอีกคนกลับดึกแล้วก็ออกไปเรียนแต่เช้า ตัวเขาเองก็ไม่ได้ซักไซ้ถามอะไรมากมายนักเพราะรู้ดีว่าคำตอบจากปากน้องชายนั้นคงไม่พ้นชื่อของไอ้คุณชายหน้าหมีชิมฮยอนซอง ถึงพวกเขาจะเป็นฝาแฝดแต่ไม่ได้ตัวติดกัน ดังนั้นหากกวังมินจะไปไหนมาไหนกับใคร ยองมินก็ไม่มีสิทธิ์ห้ามอยู่ดี
“นี่ไอ้คุณโจยองมิน ถ้าเมิงจะทำหน้าแบบนี้ กูว่าเมิงกลับบ้านไปกินนมนอนดีกว่าไหม พวกกูเห็นแล้วหมดสนุกกันพอดี”
เสียงของคนตัวเล็กกล่าวทักเมื่อเห็นว่าคนที่ตนชวนมาปาร์ตี้นั้นทำหน้าราวกับแบกโลกทั้งใบไว้ก็ไม่ปาน ถึงจะคันปากแต่ก็ไม่อยากถามให้มากความด้วยรู้อยู่แก่ใจว่าเพราะอะไรเพื่อนจึงมีอาการเป็นแบบนี้
“หน้าชั้นมันแย่ขนาดนั้นเลยหรือวะ?”
“มากถึงมากที่สุด”
ไม่ทันที่ยองมินจะได้พูดอะไรต่อ เสียงเตือนข้อความโทรศัพท์ก็ดังขึ้นจนเจ้าของต้องเลื่อนมือเปิดมันขึ้นดู
“ยอง นายอยู่ไหนอะ?”
“ชั้นรออยู่ที่บ้านวันนี้กินข้าวด้วยกันนะ”
มินวูมองหน้าเพื่อนที่ดูเหมือนจะแบกโลกไว้น้อยลงแล้วจึงเอ่ยถามออกไป
“ว่าไง?”
“ชั้นกลับก่อนแล้วกัน” ยองมินพูดเพียงแค่นั้นแต่มินวูกลับเข้าใจทุกอย่างได้ในทันที คนตัวเล็กไม่คิดแม้แต่จะถามว่าใครส่งข้อความมา เพราะคนที่สามารถเรียกยองมินกลับบ้านได้นั้น นอกจากผู้ปกครองแล้วก็มีเพียงใครอีกคนที่หน้าตาเหมือนกันราวกับถอดแบบมานั่นแหละ
“เออๆ ไปดีมาดี”
“อ้าว กลับแล้วเหรอไอ้ยอง” แต่การลุกออกไปอย่างกะทันหันของยองมินทำให้เพื่อนร่วงวงคนอื่นต้องเอ่ยทัก
“อืม..แล้วเจอกัน” ร่างสูงโปร่งตอบสั้นๆก่อนจะหันหลังเดินออกไป ทิ้งให้โนมินวูกล่าวแซวปิดท้ายอย่างอดไม่ได้
“ปล่อยมันไปเหอะ ใจมันอยู่นี่ซะเมื่อไร”
.
.
บ้านที่คุ้นตาดูแปลกไปเมื่อโต๊ะที่เป็นมุมพักผ่อนมีต้นคริสต์มาสขนาดเล็กติดดวงไฟหลากสีประดับตกแต่งไว้อย่างสวยงาม พร้อมกับอาหารหน้าตาน่าทานละขนมเค้กก้อนกลมที่สะดุดตาด้วยลูกสตรอเบอร์รี่สีแดงสด
![[OS][PG] Chirstmas’s Cake [YM x KM] Nk9PFD](https://2img.net/h/image.ohozaa.com/i/25b/Nk9PFD.png)
เพียงเท่านี้ก็ไม่ต้องเดาให้เสียเวลาว่าเค้กหรือคนทำจะถูกกินฉลองคริสต์มาสเป็นรายต่อไป…
.
.
![[OS][PG] Chirstmas’s Cake [YM x KM] Xmascake](https://2img.net/h/uc.exteenblog.com/sk-chan/images/bf/xmascake.jpg)
Fin
งานนี้โจยองมินกำไรสุดๆ แต่อย่าคิดถามหาสาระอันใดจากคนแต่งเลย ฮา~~
สเปต่อจากฉากนี้อยู่ในห้อง VIP อะค่า อิ อิ //เป็นเอนซีทั้งตอนเลยต้องไปไว้ห้องนั้น แฮ่
Author : S K – S a K U
Couple : Jo Twins - Youngmin x Kwangmin [Boyfriend]
Rating : PG-17
Genre : A/U
Author’s note : พลอตชั่ววูบมาแบบสั้นๆ ฟินหรือเปล่าไม่แน่ใจ //งานยาวเขียนแล้วคงไม่จบ เวลามีจำกัดค่ะ T T
นาฬิกาเรือนใหญ่ที่ตระหง่านอยู่กลางตึกของมหาวิทยาลัยบอกเวลาบ่ายคล้อย เด็กหนุ่มร่างสูงโปร่งในเสื้อไหมพรมตัวอุ่นคลุมทับด้วยโค้ทยาวยืนพิงผนังพร้อมกระเป๋าเป้พาดไหล่ มือข้างถนัดกดโทรศัพท์ไปมาก่อนจะยกขึ้นแนบหู
“กวัง เลิกเรียนหรือยัง ฉันรออยู่หน้าตึกนะ” เสียงทุ้มกล่าวถามเมื่อได้ยินว่าปลายสายกดรับแล้ว
“นายกลับก่อนเลย วันนี้ชั้นมีนัดกับพี่ฮยอนซองอะ”
“นัดอะไร เมื่อวานก็ไปด้วยกันมาแล้วนี่” เจ้าของร่างสูงโปร่งว่าพลางขมวดคิ้วเป็นปม
“โทษทีนะ แล้วเจอกันที่บ้าน นายกินข้าวก่อนเลยก็ได้ ชั้นอาจกลับดึกกว่าเมื่อวาน”
หากคำตอบที่ได้รับกลับไม่กระจ่างชัดแถมสัญญาณโทรศัพท์ยังถูกตัดไป เหมือนกับหนังที่ฉายวนซ้ำเพียงฉากเก่า เป็นเวลากว่าสัปดาห์แล้วที่โจยองมินได้ยินชื่อของรุ่นพี่หน้าหมีจากปากของน้องชายฝาแฝดด้วยความรู้สึกไม่พอใจเท่าไรนัก เขารู้ว่าชิมฮยอนซองเป็นรุ่นพี่ในคณะที่เรียนคนละสาขากับกวังมิน แต่ไม่รู้ลมอะไรเกิดหอบให้สองคนนี้สนิทกันขึ้นมาจนถึงขั้นที่ว่าต้องมีนัดกันทุกวัน
“โธ่เว้ย ไอ้พี่ฮยอนซองนั่นมันมีดีอะไรนักหนาวะ” ถึงจะหงุดหงิดจนแทบจะลืมสภาพอากาศที่หนาวเย็นติดลบรอบกายแต่ยองมินก็ทำได้แค่เพียงสบถออกมาเพื่อระบายเท่านั้น
.
.
วันเวลาเคลื่อนผ่านไปจนถึงเทศกาลเฉลิมฉลองปลายปีอย่างคริสต์มาส ซึ่งกว่าสัปดาห์ก่อนหน้านั้นยองมินแทบจะไม่ได้เจอน้องชายเลยสักวัน เพราะอีกคนกลับดึกแล้วก็ออกไปเรียนแต่เช้า ตัวเขาเองก็ไม่ได้ซักไซ้ถามอะไรมากมายนักเพราะรู้ดีว่าคำตอบจากปากน้องชายนั้นคงไม่พ้นชื่อของไอ้คุณชายหน้าหมีชิมฮยอนซอง ถึงพวกเขาจะเป็นฝาแฝดแต่ไม่ได้ตัวติดกัน ดังนั้นหากกวังมินจะไปไหนมาไหนกับใคร ยองมินก็ไม่มีสิทธิ์ห้ามอยู่ดี
“นี่ไอ้คุณโจยองมิน ถ้าเมิงจะทำหน้าแบบนี้ กูว่าเมิงกลับบ้านไปกินนมนอนดีกว่าไหม พวกกูเห็นแล้วหมดสนุกกันพอดี”
เสียงของคนตัวเล็กกล่าวทักเมื่อเห็นว่าคนที่ตนชวนมาปาร์ตี้นั้นทำหน้าราวกับแบกโลกทั้งใบไว้ก็ไม่ปาน ถึงจะคันปากแต่ก็ไม่อยากถามให้มากความด้วยรู้อยู่แก่ใจว่าเพราะอะไรเพื่อนจึงมีอาการเป็นแบบนี้
“หน้าชั้นมันแย่ขนาดนั้นเลยหรือวะ?”
“มากถึงมากที่สุด”
ไม่ทันที่ยองมินจะได้พูดอะไรต่อ เสียงเตือนข้อความโทรศัพท์ก็ดังขึ้นจนเจ้าของต้องเลื่อนมือเปิดมันขึ้นดู
“ยอง นายอยู่ไหนอะ?”
“ชั้นรออยู่ที่บ้านวันนี้กินข้าวด้วยกันนะ”
มินวูมองหน้าเพื่อนที่ดูเหมือนจะแบกโลกไว้น้อยลงแล้วจึงเอ่ยถามออกไป
“ว่าไง?”
“ชั้นกลับก่อนแล้วกัน” ยองมินพูดเพียงแค่นั้นแต่มินวูกลับเข้าใจทุกอย่างได้ในทันที คนตัวเล็กไม่คิดแม้แต่จะถามว่าใครส่งข้อความมา เพราะคนที่สามารถเรียกยองมินกลับบ้านได้นั้น นอกจากผู้ปกครองแล้วก็มีเพียงใครอีกคนที่หน้าตาเหมือนกันราวกับถอดแบบมานั่นแหละ
“เออๆ ไปดีมาดี”
“อ้าว กลับแล้วเหรอไอ้ยอง” แต่การลุกออกไปอย่างกะทันหันของยองมินทำให้เพื่อนร่วงวงคนอื่นต้องเอ่ยทัก
“อืม..แล้วเจอกัน” ร่างสูงโปร่งตอบสั้นๆก่อนจะหันหลังเดินออกไป ทิ้งให้โนมินวูกล่าวแซวปิดท้ายอย่างอดไม่ได้
“ปล่อยมันไปเหอะ ใจมันอยู่นี่ซะเมื่อไร”
.
.
บ้านที่คุ้นตาดูแปลกไปเมื่อโต๊ะที่เป็นมุมพักผ่อนมีต้นคริสต์มาสขนาดเล็กติดดวงไฟหลากสีประดับตกแต่งไว้อย่างสวยงาม พร้อมกับอาหารหน้าตาน่าทานละขนมเค้กก้อนกลมที่สะดุดตาด้วยลูกสตรอเบอร์รี่สีแดงสด
เพียงเท่านี้ก็ไม่ต้องเดาให้เสียเวลาว่าเค้กหรือคนทำจะถูกกินฉลองคริสต์มาสเป็นรายต่อไป…
.
.
Fin
งานนี้โจยองมินกำไรสุดๆ แต่อย่าคิดถามหาสาระอันใดจากคนแต่งเลย ฮา~~
สเปต่อจากฉากนี้อยู่ในห้อง VIP อะค่า อิ อิ //เป็นเอนซีทั้งตอนเลยต้องไปไว้ห้องนั้น แฮ่
แก้ไขล่าสุดโดย sk-saku เมื่อ Sat Sep 27, 2014 5:12 pm, ทั้งหมด 1 ครั้ง
ยองกวัง