Title : Only You
Author : mineseong
Couple : HyunSeong X JeongMin
Only You
นานแค่ไหนแล้วที่ผมได้แต่เฝ้ามองเขาอยู่ตรงนี้ เฝ้ามองแค่เขาเพียงคนเดียว คนที่เหมือนกับดวงอาทิตย์ของผม ผมไม่รู้ว่าเขารู้สึกแบบไหนกับผม เพราะบางครั้งเขาก็ทำดีกับผมมากจนผมอดที่จะคิดเข้าข้างตัวเองไม่ได้ว่าเขาก็รู้สึกกับผมเหมือนกับที่ผมรู้สึกกับเขา แต่พอจะคิดแบบนั้นผมก็เห็นเขาไปทำดีกับใครอีกหลายๆคน รอยยิ้มของเขาที่ผมอยากจะเก็บมันไว้เพียงคนเดียว
“จองมิน! อี! จอง! มิน!”
“ห่ะ!? คะ...ครับ” เสียงของพี่ดงฮยอน ซึ่งเป็นผู้จัดการร้านทำผมสะดุ้งหลุดออกจากความคิดเกี่ยวกับเขาคนนั้นทันที
“เหม่ออะไรของนาย แก้วใบนั้นจะเช็ดมันไปถึงไหน”
“ขะ...ขอโทษครับพี่ พอดีคิดอะไรเพลินๆ” ผมตอบพี่ดงฮยอนพร้อมกับเก็บแก้วลงบน
ชั้นวาง ตอนนี้ภายในร้านเหลือพนักงานไม่กี่คน เพราะว่าวันนี้พี่ดงฮยอนสั่งปิดร้านเร็วเพื่อที่จะให้พนักงานส่วนใหญ่เก็บแรงไว้สำหรับวันพรุ่งนี้ วันคริสมาสต์ วันที่ร้านคาเฟ่แห่งนี้จะเต็มไปด้วยผู้คนและคู่รักมากมาย
“อาทิตย์นี้ลำบากนายหน่อยนะจองมิน เรื่องค่าแรงเดี๋ยวให้โบนัสพิเศษแถมวันหยุดยาวๆอีก โอเคมั้ย”
“ไม่เป็นไรหรอกครับพี่ดงฮยอนแค่นี้เอง คนอย่างอี จองมินทำได้สบายอยู่แล้ว” ผมส่งยิ้มให้กับพี่ดงฮยอน เรื่องแค่นี้สบายอยู่แล้ว แค่ได้เห็นหน้าเขาคนนั้น เหนื่อยแค่ไหนจองมินคนนี้ก็สู้ไม่ถอยอยู่แล้ว
“ขอโทษนะครับ พี่ดงฮยอนช่วยหลบหน่อยได้มั้ยครับผมจะเช็ดพื้นตรงนี้หน่อย” อยู่ๆร่างหนาของใครบางคนก็เดินมาพร้อมกับไม้ถูพื้นและถังน้ำ ใครบางคนที่ทำให้จองมินก้มหน้างุดแล้วต้องเสไปทำอย่างอื่นต่อแต่ใจนี่เต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมาแล้ว
แถม…..
“นี่ฮยอนซอง นายตกภาษาอังกฤษหรือเปล่าเนี่ย”
“ทำไมเหรอจองมิน”
“ก็เค้กที่นายทำอ่ะ คำว่า เมอร์รี่คริสมาสต์มันต้องสะกดด้วยตัว E ไม่ใช่ตัว A”
“เอ๋~”
“นี่ไง มันต้องเขียนว่า Merry Christmas แต่ที่นายเขียนอ่ะคือ Marry Christmas”
“อ่า แบบนี้นี่เอง แหะๆ” ฮยอนซองเกาหัวพร้อมกับยิ้มเขินๆให้ผม เมื่อรู้ว่าตัวเองเขียนผิด ผมหัวเราะน้อยๆกับท่าทางเหมือนเด็กแบบนั้น
“ฮยอนซองพาโบ ฮ่าๆๆ แต่ก็รักนะ”
Talk:: ต้องขอโทษคนอ่านด้วยนะคะ ที่มันอาจจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แถมไม่รู้ว่าเข้ากับธีมคริสมาสต์แค่ไหน ภาษาอาจจะแปลกๆ ต้องขอโทษด้วยนะคะ จะพยายามพัฒนาฝีมือ แล้วจะแต่งมาให้อ่านเรื่อยๆค่ะ
Author : mineseong
Couple : HyunSeong X JeongMin
Only You
นานแค่ไหนแล้วที่ผมได้แต่เฝ้ามองเขาอยู่ตรงนี้ เฝ้ามองแค่เขาเพียงคนเดียว คนที่เหมือนกับดวงอาทิตย์ของผม ผมไม่รู้ว่าเขารู้สึกแบบไหนกับผม เพราะบางครั้งเขาก็ทำดีกับผมมากจนผมอดที่จะคิดเข้าข้างตัวเองไม่ได้ว่าเขาก็รู้สึกกับผมเหมือนกับที่ผมรู้สึกกับเขา แต่พอจะคิดแบบนั้นผมก็เห็นเขาไปทำดีกับใครอีกหลายๆคน รอยยิ้มของเขาที่ผมอยากจะเก็บมันไว้เพียงคนเดียว
“จองมิน! อี! จอง! มิน!”
“ห่ะ!? คะ...ครับ” เสียงของพี่ดงฮยอน ซึ่งเป็นผู้จัดการร้านทำผมสะดุ้งหลุดออกจากความคิดเกี่ยวกับเขาคนนั้นทันที
“เหม่ออะไรของนาย แก้วใบนั้นจะเช็ดมันไปถึงไหน”
“ขะ...ขอโทษครับพี่ พอดีคิดอะไรเพลินๆ” ผมตอบพี่ดงฮยอนพร้อมกับเก็บแก้วลงบน
ชั้นวาง ตอนนี้ภายในร้านเหลือพนักงานไม่กี่คน เพราะว่าวันนี้พี่ดงฮยอนสั่งปิดร้านเร็วเพื่อที่จะให้พนักงานส่วนใหญ่เก็บแรงไว้สำหรับวันพรุ่งนี้ วันคริสมาสต์ วันที่ร้านคาเฟ่แห่งนี้จะเต็มไปด้วยผู้คนและคู่รักมากมาย
“อาทิตย์นี้ลำบากนายหน่อยนะจองมิน เรื่องค่าแรงเดี๋ยวให้โบนัสพิเศษแถมวันหยุดยาวๆอีก โอเคมั้ย”
“ไม่เป็นไรหรอกครับพี่ดงฮยอนแค่นี้เอง คนอย่างอี จองมินทำได้สบายอยู่แล้ว” ผมส่งยิ้มให้กับพี่ดงฮยอน เรื่องแค่นี้สบายอยู่แล้ว แค่ได้เห็นหน้าเขาคนนั้น เหนื่อยแค่ไหนจองมินคนนี้ก็สู้ไม่ถอยอยู่แล้ว
“ขอโทษนะครับ พี่ดงฮยอนช่วยหลบหน่อยได้มั้ยครับผมจะเช็ดพื้นตรงนี้หน่อย” อยู่ๆร่างหนาของใครบางคนก็เดินมาพร้อมกับไม้ถูพื้นและถังน้ำ ใครบางคนที่ทำให้จองมินก้มหน้างุดแล้วต้องเสไปทำอย่างอื่นต่อแต่ใจนี่เต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมาแล้ว
แถม…..
“นี่ฮยอนซอง นายตกภาษาอังกฤษหรือเปล่าเนี่ย”
“ทำไมเหรอจองมิน”
“ก็เค้กที่นายทำอ่ะ คำว่า เมอร์รี่คริสมาสต์มันต้องสะกดด้วยตัว E ไม่ใช่ตัว A”
“เอ๋~”
“นี่ไง มันต้องเขียนว่า Merry Christmas แต่ที่นายเขียนอ่ะคือ Marry Christmas”
“อ่า แบบนี้นี่เอง แหะๆ” ฮยอนซองเกาหัวพร้อมกับยิ้มเขินๆให้ผม เมื่อรู้ว่าตัวเองเขียนผิด ผมหัวเราะน้อยๆกับท่าทางเหมือนเด็กแบบนั้น
“ฮยอนซองพาโบ ฮ่าๆๆ แต่ก็รักนะ”
Talk:: ต้องขอโทษคนอ่านด้วยนะคะ ที่มันอาจจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แถมไม่รู้ว่าเข้ากับธีมคริสมาสต์แค่ไหน ภาษาอาจจะแปลกๆ ต้องขอโทษด้วยนะคะ จะพยายามพัฒนาฝีมือ แล้วจะแต่งมาให้อ่านเรื่อยๆค่ะ